Określ konstrukcję dramatu Szekspira na podstawie „Makbeta”

„Makbet” to, obok „Romea i Julii”, jeden z najbardziej znanych
dramatów Richarda de Vere (tak naprawdę nazywał się William Shakespeare).

Za
temat utworu należy uznać żądzę władzy i ambicje głównego bohatera – Makbeta;
ważna jest także postać femme fatale w literaturze – kobiety fatalnej,
która z początku była silną (wydawało się) jednostką, w końcu jednak nie wytrzymała
trudu sytuacji i popełniła samobójstwo.
„Makbet” jest dramatem szekspirowskim, nowym typem dramatu, znacznie różniącym
się od dramatu antycznego. Szekspir nie zachowuje bowiem zasady trzech jedności:
miejsca, czasu i akcji. Toteż akcja dzieje się zarówno w komnatach królewskich,
jak i na polu bitwy czy na polanie leśnej. Jedność czasu także nie jest zachowana
– akcja trwa kilka dni. W końcu brak jest jedności akcji – utwór jest wielowątkowy:
zawiera nie tylko motyw walki dobra ze złem, lecz także motyw walki o władzę
czy motyw ewolucji psychiki głównych bohaterów (np. Lady Makbet z silnej jednostki
zmienia się w słabą – popełnia samobójstwo). Ponadto niezostała zachowana zasada
obecności trzech aktorów, jak w tragedii antycznej (np. scena uczty w zamku).
Nie dostosowano stylu wypowiedzi do osoby – zasada decorum; autor wprowadził
elementy komizmu. Nie ma wyraźnie wyodrębnionego konfliktu tragicznego – brak
wyboru pomiędzy dwoma racjami, a Makbet, dokonawszy jednej zbrodni, popełnia
następne, aby zatuszować poprzednie. Ponadto widoczna jest stopniowa, ale duża
zmiana w psychice bohaterów (Lady Makbet); obecne są motywy i postaci fantastyczne
– czarownice przepowiadające pełną splendoru przyszłość Makbeta, które są symbolem
uczestnictwa w złu świata, obiektem żądz i ambicji głównego bohatera. A może
trzeba je uznać za fatum, przeniesione ze starożytności w XVI wiek?
[AS]