gawęda

gatunek charakterystyczny dla literatury polskiej, związany z kulturą szlachecką. Opowieść z życia szlachty, wygłaszana przy ognisku lub przy stole biesiadnym. Najbardziej znany zbiór gawęd powstał na początku XIX wieku: „Pamiątki Soplicy” Henryka Rzewuskiego.