„Jesteśmy dziećmi epoki. Epoka jest polityczna”. Zilustruj przykładami z literatury słowa W. Szymborskiej. – plan

I. ZAWIĄZANIE:

Pojęcie „polityka XX w.” jako epoka upolitycznienia człowieka i rzeczywistości
w jakiej żyje. Zawód polityka, literatura polemiczna. Uwikłanie jednostki w
niszczący proces historyczny.

II. ROZWINIĘCIE:

• człowiek w wirach historii („Historia jest nocną zmorą, z której
  staramy się przebudzić” – J. Joyce)
  – S. I. Witkiewicz – „Szewcy” (stopniowy rozkład świata, władza jako demoralizująca
  i nużąca siła)
  – W. Broniewski – „Rozmowa z historią” (poetycki bunt przeciw zawiłościom dziejów)
• problem władzy – antyutopia (brutalne, nieprzystawanie pięknych
  teorii do rzeczywistości).
  – G. Orwell – „Rok 1984” (system „angsocu” oparty na przemocy, okrucieństwie
  i nienawiści, upodlenie, nieludzki żywot obywateli)
  – G. Orwell – „Folwark zwierzęcy” (od idei do antyidei)
• problem zła w relacjach międzyludzkich, wpływ wielkiej polityki
  na jednostkę – człowiek „stwarzany” na nowo przez państwo:
  – K. Moczarski – „Rozmowy z katem” (sylwetka Stroopa)
• świat „odczłowieczony” przez system totalitarny, system
  zniewolenia umysłu („nie ma takiej rzeczy, której by człowiek nie zrobił z głodu
  i bólu”)
  – G. Herling-Grudziński – „Inny świat”
  – T. Borowski – „Opowiadania”

  III. ZAKOŃCZENIE.

  Człowiek jest niewolnikiem własnych działań i tworów. Nie jest zdolny zatrzymać
  uruchomionej przez siebie maszyny dziejów. („Wszystko wychodzi od niego i przeciw
  niemu się zwraca”). Stać nas czasem tylko na „nocne Polaków rozmowy” i bezowocną
  polemikę ze złem.
  [PG]

  Komentarz
  Plan poprawny. Dobrze dobrana lektura. czy nie lepszy
  od Broniewskiego byłby K. K. Baczyński?