tragedia

gatunek dramatu obejmujący te utwory, których tematem jest nieprzezwyciężalny konflikt między pragnieniami i dążeniami wybitnej jednostki a siłami wyższymi (losem, prawami historii, normami społecznymi i moralnymi). Podstawą tragedii jest konflikt tragiczny polegający na istnieniu dwóch przeciwstawnych, równorzędnych racji, pomiędzy którymi nie sposób dokonać wyboru, nie wywołując złych skutków. Postępowanie bohatera prowadzi zawsze do katastrofy. Powstała w starożytnej Grecji i wywodzi się z obrzędów ku czci Dionizosa. Tematem tragedii były mity lub legendy greckie, bohaterami zaś bogowie i herosi. Celem tragedii było wywołanie u widza litości i trwogi, aby mógł oczyścić się i uwolnić od tych uczuć (katharsis). Najsłynniejsi greccy tragediopisarze: Ajschylos („Oresteja”), Sofokles („Król Edyp”, „Antygona”), Eurypides („Medea”).