poezja ziemiańska

nurt w poezji baroku chwalący stoicką zasadę umiaru, zasadę ziemiańskiej zapobiegliwości i dystans do spraw wiecznych. Dwór wiejski ukazywany jest w niej jako miejsce ucieczki od sprzeczności świata, przepychu dworu, trudu żołnierskiego. Wychwalanie sarmackiego stylu życia.