Jak przygotować się do matury ustnej z polskiego?

Nie wiecie jak przygotować się do matury ustnej z polskiego, w tym artykule rozwiejemy Wasze wszystkie wątpliwości?

Część wewnętrzna egzaminu maturalnego składa się z dwóch części:

  1. części pierwszej – wypowiedzi zdającego na wybrany temat
  2. części drugiej – rozmowy zdającego z egzaminatorami.

Na początku roku szkolnego w klasach maturalnych przedstawiana jest lista tematów, zatwierdzona przez okręgową komisję egzaminacyjną. Z tej listy zdający wybiera jeden temat, określa sposób jego realizacji i zakres materiału, z którego będzie korzystał. W trakcie pracy nad swoim tematem uczeń powinien odbyć trzy konsultacje z nauczycielem. Konsultacje mają na celu sprawdzenie postępów w pracy, samodzielności ucznia, jego umiejętności w procesie gromadzenia materiału, korzystania z literatury fachowej, sporządzania bibliografii do wybranego tematu, konstruowania przypisów, scalania zebranego materiału w syntetyczną całość.

Podczas egzaminu maturalnego zdający przedstawia wyniki swojej pracy w formie uporządkowanej wypowiedzi na wybrany przez siebie temat.

Część ustna egzaminu maturalnego ma za zadanie sprawdzenie umiejętności mówienia i stanu wiedzy z zakresu wybranego tematu.

W trakcie rozmowy z komisją sprawdza się umiejętność formułowania odpowiedzi i obrony własnego stanowiska.

Jak się do tego wszystkiego zabrać?

Przede wszystkim nie wpadać w panikę. Okres jednego roku to stanowczo dużo czasu na przygotowanie dobrej, spójnej pracy z języka polskiego. Kolejną ważną rzeczą jest odpowiedni wybór tematu. Komisja egzaminacyjna podaje szeroki wachlarz tematów do wyboru. Są tam tematy z zakresu historii literatury, wiedzy o języku i tzw. korespondencji sztuk (wzajemnego się ich przenikania, np. malarstwa i literatury).

Należy wybrać taki temat, który przynajmniej w małym stopniu, lecz jest zbieżny z naszymi zainteresowaniami. Przyjemniej i lepiej pracuje się z materiałem, który się lubi, który nie jest kulą u nogi.

Kolejną fazą pracy, po wyborze tematu, jest dobór odpowiednich materiałów, poprzez zgromadzenie odpowiedniej bibliografii. Warto tutaj skontaktować się z bibliotekarzem, który mógłby pokazać, jak najlepiej do tego podejść. Można też próbować samemu. W tym celu należy sięgnąć po co najmniej jedno opracowanie całościowe, dotyczące danej epoki, zjawiska, etc. Następnie należy zawężać krąg poszukiwań do prac traktujących o tematyce podobnej lub tożsamej z naszą. Najlepiej szukać tego w katalogach rzeczowych. Podczas czytania materiałów warto zaznaczać sobie (zakładki, podkreślenia, kserowanie) te rzeczy, które będą nam potem potrzebne.

Mając już zebrane materiały, należy je usystematyzować pod kątem naszego tematu. Jakie argumenty przemawiają za naszą tezą, jakie przeciw? Na które będziemy się powoływać, z którymi polemizować? Następnie przystępujemy do układania planu naszej wypowiedzi. Należy pamiętać, że ocena zależy w dużym stopniu także od tego, jak mówimy: logicznie, jasno, z przekonaniem.

Plan wypowiedzi powinien zawierać takie rzeczy, jak:
  1. a) określenie problemu (z tłem, na jakim ten problem się rysuje)
  2. b) kolejność prezentowanych argumentów (z zachowaniem pewnej hierarchii ważności, np. od najbardziej do najmniej ważnych lub odwrotnie)
  3. c) wnioski

Kiedy plan wypowiedzi jest już gotowy dobrze byłoby dokonać próby generalnej swojej wypowiedzi. Pamiętaj, będziesz mówić przed komisją, należy więc w miarę możliwości przećwiczyć swój tekst, aby wyeliminować w jak największym stopni tremę i stres. Musisz też pamiętać o odpowiednim sposobie mówienia. Głośno, wyraźnie, pewnie, bez wtrętów w stylu: „eeeeee”, „no i wtedy”, „yyyy”, „ten, no” itp.

Ustna część matury z języka polskiego nie jest straszna, trzeba tylko pamiętać o kilku ważnych rzeczach i – niestety – pracować. Tutaj nie da się ściągnąć. Trzeba się solidnie przygotować.

[Andrzej Grodzki]

 

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *