happening

forma widowiska ulicznego, która powstała w latach 50. i 60. XX wieku. Podstawą happeningu jest sztuka improwizacji. Składa się z luźnych, nie powiązanych logicznie epizodów, w których nie ma bohaterów. Nie jest wykonywany przez zawodowych aktorów. Jego podstawę stanowi ogólny scenariusz, który zawiera jedynie zarys koncepcji widowiska. Przeważnie jest to wydarzenie jednorazowe, zakładające aktywny w nim udział wciąganej w akcję publiczności. Najsłynniejsi twórcy polskich happeningów: Tadeusz Kantor, Pomarańczowa Alternatywa.