Sienkiewicz Henryk

Henryk Sienkiewicz (1846 – 1916)

– powieściopisarz, nowelista. Zaczynał swoją karierę od prasy, gdzie pisał felietony i reportaże („Niwa”, „Słowo”), był korespondentem „Gazety Polskiej” w Ameryce Pn. Dużo podróżował, zwiedził właściwie całą Europę, był też w Afryce, co znalazło potem oddźwięk w powieści „W pustyni i w puszczy”.

Już za życia był sławny, dzięki „Trylogii”, która początkowo ukazywała się w odcinkach w warszawskich gazetach. Jednak jego pierwsze doświadczenia pisarskie to nowelki („Sahem”, „Bartek Zwycięzca”, „Janko Muzykant”), które były wynikiem obserwacji rzeczywistości i realizacją programu pozytywistycznego. Stworzył jedną z pierwszych powieści psychologicznych (w formie pamiętnika) – „Bez dogmatu”, która miała być krytyką modernizmu i bohemy. Domeną jego pisarstwa była powieść historyczna; do najwybitniejszych dzieł zalicza się „Krzyżaków”, a także „Quo vadis”, za którą otrzymał Nagrodę Nobla w 1905 roku.