rokoko

styl w sztuce i literaturze oświecenia, skupiający się na dekoracyjności przedmiotów i formie utworów literackich. Piękno jest tu wartością nadrzędną, która daje przyjemność płynącą z obcowania z dziełem sztuki. Dlatego podstawowymi kategoriami rokoka były: wytworność, wdzięk i smak. W sztuce ceniono ornament i nieregularne wzory, niewielkie wnętrza, bibeloty z porcelany, malarskie miniatury. Styl ten preferował małe formy – w literaturze były to epigramaty, anakreontyki, komedie salonowe, poematy heroikomiczne. Przedstawiciele: Jean Watteau (malarstwo), Stanisław Trembecki (literatura).