poemat heroikomiczny

parodia eposu bohaterskiego polegająca na sprzeczności pomiędzy podniosłym, patetycznym stylem narracji a błahą i przyziemną tematyką – na przykład wojna żab z myszami. Ta sprzeczność prowadzi do efektu komicznego. Poemat heroikomiczny miał być satyrą na konwencje literackie i obyczajowe swojej epoki. Gatunek ten powstał w starożytnej Grecji. Był popularny w renesansie i oświeceniu. Poematy heroikomiczne tworzyli: Wolter, A. Pope, N. Boileau. W literaturze polskiej najsłynniejsze poematy heroikomiczne to „Monachomachia” i „Antymonachomachia” Ignacego Krasickiego.