Prus Bolesław

Bolesław Prus, właśc. Aleksander Głowacki – urodzony 20 VIII 1847 r. w Hrubieszowie, zmarł 19 V 1912 r. w Warszawie. Powieściopisarz, nowelista, publicysta.

Wcześnie utracił rodziców, wychowywał się u krewnych w Puławach, następnie w Lublinie. Brał udział w powstaniu styczniowym, ranny, znalazł się w szpitalu, a potem w więzieniu w Lublinie. Po zwolnieniu skończył gimnazjum w Lublinie i w 1866 r. zdał egzamin na wydział matematyczno-fizyczny Szkoły Głównej (szkoły tej nie ukończył). Pracując jako korepetytor i jako robotnik nie rezygnował z samokształcenia. Podjął prace naukowe i popularyzacyjne, interesował się szczególnie logiką. Drogę pisarską rozpoczął Prus „Przygodą Stasia” (1879) i „Anielką” (1880). W latach 80. XIX wieku ukazały się także m.in. „Katarynka”, „Antek”, „Kamizelka”. Utworami tymi wyznaczył Prus kierunek rozwoju jednego z głównych nurtów literatury – wrażliwego na krzywdę społeczną – polskiego realizmu. Osiągnięcia Prusa inspirowały społecznikowskie zainteresowania Żeromskiego, wpłynęły na twórczość Reymonta i Dąbrowskiej.