dopełnienie

Dopełnienie to określenie orzeczenia (najczęściej) czasownikowego. Odpowiada na pytania przypadków zależnych (poza mianownikiem i wołaczem).

W roli dopełnienia występują zazwyczaj rzeczowniki albo zaimki rzeczowne w przypadkach zależnych, a także bezokoliczniki, np. w zdaniu: Joanna pomagała jej parzyć herbatę. orzeczenie pomagała określają dopełnienia: (komu?) jej (zaimek rzeczowny), (w czym?) parzyć (bezokolicznik), parzyć (co?) herbatę (rzeczownik).
Rodzaje dopełnień:

a) bliższe: przy przekształceniu konstrukcji czynnej zdania na bierną dopełnienie bliższe staje się podmiotem, np. Roztargniony wuj stłukł chińską wazę. Chińska waza została stłuczona przez roztargnionego wuja.

b) dalsze: nie można go przekształcić w podobny sposób, np. Marta zapragnęła dotknąć chmury.