nieosobowe formy czasownika

Nieosobowe formy czasownika to:

a) bezokoliczniki, np. tańczyć, pracować.
Bezokolicznik jest nieodmienną formą czasownika.

b) imiesłowy przymiotnikowe:

– czynne (zakończone na -ący, -ąca, -ące), np. śpiewający, klaszczące,

– bierne (-ny, -na, -ne, oraz -ty, -ta, -te), np. zamówiony, dotknięta.
Imiesłowy przymiotnikowe odmieniają się tak jak przymiotniki, tzn. przez przypadki, liczby i rodzaje.

c) imiesłowy przysłówkowe:

– współczesne (-ąc), np. idąc, milcząc,

– uprzednie (-wszy, -łszy), np. zrobiwszy, wyszedłszy.
Imiesłów przysłówkowy jest nieodmienną formą czasownika.

d) formy zakończone na –no, -to tworzące zdania bezpodmiotowe, np. podpalono, pominięto, przekłuto, rozbito.
Formy te są nieodmienne, można je postawić jedynie w trybie przypuszczającym, np. pominięto by.

e) czasowniki nieosobowe nie mające formy bezokolicznika, np. trzeba, można, należy.
Czasowniki nieosobowe są nieodmienne, niektórym z nich można przypisać formy trybu, np. trzeba by, lub czasu, np. można było, można będzie.